Ziemniaki to warzywa, które w Polsce cieszą się wielką popularnością. Są obecne w jadłospisie praktycznie każdego gospodarstwa domowego. Przez wielu z nas uważane są za podstawowy element obiadu, choć często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo walorów odżywczych posiadają. Należy jednak wiedzieć, w jaki sposób należy je prawidłowo przyrządzać, by nie straciły one swoich atutów.
Ziemniaki – odmiany ziemniaków i ich wartości odżywcze dostępne w polskich sklepach dzielą się na kilka odmian. Podczas zakupów jednak rzadko zwracamy uwagę na ich odmianę, bardziej kierując się przy zakupie aspektem cenowym. Ziemniaki typu A charakteryzują się dużą twardością. Dzięki tym walorom nie rozpada się i przez długi czas zachowuje swoją formę. Dzięki tym właściwościom idealnie nadają się na grilla lub jako składnik dobrej sałatki. Ziemniaki typu B są z kolei miękkie. To predysponuje je do przygotowywania z nich frytek lub placków ziemniaczanych. Jeśli pokroimy je w kostkę, otrzymamy świetny składnik do zupy. Trzeci tym ziemniaków – typ C. Ta odmiana charakteryzuje się kruchością. Doskonale nadają się one do puree oraz różnego rodzaju farszów.
Na ziemniaki warto stawiać w swoim menu, ponieważ mają one kilka pozytywnych właściwości. Nie są one ciężkostrawne, związki, które zawierają są dobrze przyswajalny przez ludzki organizm. Zawierają one dużą ilość potasu. Jest on odpowiedzialny za utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi. Jednocześnie mają one w sobie ogromną ilość magnezu. On pomocny jest w przypadku przemiany materii oraz pozytywnie wpływa na kondycję naszych zębów. Udowodniono także, że magnez pozwala na redukcję poziomu stresów. Badania dowiodły również, że wbrew obiegowej opinii, nie są to warzywa kaloryczne. Są za to bogate w różnego typu witaminy. Przykładowo zawierają dużą dawkę witaminy C, w niektórych gatunkach znajdziemy też witaminy A lub B. Polecane są również osobom cierpiącym na problemy trawienne, ponieważ są bogate w duże ilości błonnika. On wpływa korzystnie na pracę jelit.

W dzisiejszych czasach wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że istnieje taka choroba jak Zespół niespokojnych nóg (RLS). Przymus poruszania nogami, skurcze, czy dziwne mrowienie pod skórą, bardzo rzadko kojarzone jest z RLS ( restless legs syndrome ). Około dziesięć procent społeczeństwa cierpi na tę chorobę, jednak wielu ludzi nie jest tego świadomym. Najważniejsze jest jednak to, że zespół niespokojnych nóg (RLS) można skutecznie leczyć.
Przyczyny występowanie Restless legs syndrome nie są znane. Bardzo często w parze z zespołem niespokojnych nóg, idzie niedobór żelaza w organizmie, co wiąże się z tym, że choroba ta pojawia się u kobiet w ciąży.
Chorzy bardzo często nie mogą spać w nocy, na dodatek nie potrafią dokładnie określić, co im dolega. Mrowienie w nogach, drganie czy swędzenie to najczęstsze objawy. Pacjenci często poruszają nogami, nie mogą spać, budzą się i wstają z łóżka. Bardzo popularnym objawem jest także wstawanie i siadanie, czy poruszanie nogami.
Dosyć istotnym założeniem jest to, że Zespół niespokojnych nóg (RLS) może być przekazywany genetycznie. Dlatego, bardzo istotne jest to, by mieć świadomość tego, iż niektóre nasze dolegliwości mogą być leczone. Największy problem z RLS to taki, że wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że choroba ta może być z powodzeniem leczona.
Bardzo ważna jest również aktywność fizyczna, bieganie, spacery czy jazda na rowerze może znacznie poprawić nasz stan zdrowia. Dlatego pamiętajmy o tym, że najważniejszy jest ruch. Spędzanie odpowiedniej ilości czasu na świeżym powietrzu, może poprawić nie tylko nasz stan fizyczny, ale także i psychiczny.
Przyczyny i objawy zespołu niespokojnych nóg mogą być różne, ale tylko wtedy będziemy je w stanie zdiagnozować, gdy będziemy obserwować swoje ciało. Bardzo często w nocy pojawiają się skurcze mięśni, jest to przyczyną braku magnezu w naszym organizmie, dlatego warto nie mylić dwóch pojęć, skurcz i mrowienie. Nasze zdrowie jest najcenniejsze, dlatego powinniśmy je szanować każdego dnia.

Zapalenie pęcherzyka żółciowego jest dość częstą dolegliwością spotykającą współczesnego człowieka. Charakteryzuje się silnym bólem i ogólnie wprowadza złe samopoczucie, co zazwyczaj wytrąca osobę aktywną z obiegu. I podczas ataku nie jest ona w stanie wykonywać swoich obowiązków. Taki stan może być gwałtowny i trwać kilka godzin. A może być umiarkowany i trwać wiele dni. Stan zapalny pęcherzyka żółciowego zazwyczaj spowodowany jest kamicą żółciową. Czyli obecnością złogów, kamieni w woreczku żółciowym. Poprzez kamienie blokowany zostaje odpływ żółci i w wyniku tego dochodzi do stanu zapalnego. Jak wygląda pęcherzyk żółciowy? Pęcherzyk pospolicie zwany woreczkiem żółciowym jest ciemnego koloru, posiada kształt woreczka o długości 10 centymetrów i może pomieścić około 60 mililitrów żółci. Głównym jego zadaniem jest zagęszczanie i magazynowanie żółci. Połączony on jest za pomocą przewodów żółciowych z wątrobą i dwunastnicą. Podczas, gdy odczuwamy głód żółć, która jest produkowana w wątrobie przepływa do woreczka żółciowego. A podczas posiłku jest uwalniana do dwunastnicy. Powstaje pytanie: Ostre zapalenie pęcherzyka (woreczka) żółciowego – jak rozpoznać ? Do towarzyszących zapaleniu objawów zaliczamy: ogólnie zły stan zdrowia, osłabienie, ból w prawym podbrzuszu z tendencją promieniowanie we wszystkie strony aż do łopatki, albo napady kolki żółciowej. Następuje wzrost temperatury ciała, powstaje też przyśpieszenie tętna i oddechu. Mogą pojawić się dreszcze i uczucie zimna lub gorąca. A także uczucie nudności, a czasem również wymioty. W leczeniu zachowawczym stosowana jest ścisła dieta i przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów. Lecz w ostrym zapaleniu pęcherzyka żółciowego, którego powodem są kamienie konieczny jest zabieg operacyjny. Może być on wykonany metodą tradycyjną lub metodą laparoskopową. Gdy zabieg jest zaplanowany, to wówczas zazwyczaj przeprowadza się go metodą laparoskopową. Natomiast, gdy nie jest zaplanowany i zdarzy się natychmiast, wówczas zazwyczaj pacjent operowany jest metoda klasyczną.

Wielu z nas codziennie wykonuje tak prozaiczną czynność, jak czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Pierwsza myśl jaka przychodzi do głowy, to patyczki higieniczne. Czy to najlepszy sposób i czy w ten sposób nie robi się sobie więcej szkody, niż pożytku? Wydawać by się mogło, że każdy wie, co to jest czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Okazuje się, że nie jest to takie oczywiste. Wielu ludzi, chcąc dokładnie oczyścić uszy, wkłada patyczek głęboko do środka. To ogromny błąd! W ten sposób nie tylko można uszkodzić wnętrze ucha, ale także prowadzi się do wzmożonego wydzielania woskowiny. Praktycznie nie ma żadnego sensu takie czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Przede wszystkim należy pamiętać o tym, że patyczki higieniczne służą wyłącznie do oczyszczania zewnętrznej części uszu i nie wolno ich wkładać zbyt głęboko. W ten sposób można uszkodzić delikatną błonę bębenkową. Czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Nie wolno zapominać o tym, że woskowina to naturalna bariera ochronna dla uszu i nadmierne jej usuwanie nie jest właściwe. Woskowina chroni błonę bębenkową oraz skórę w uszach. Poza tym, próbując wyczyścić uszy, można doprowadzić do ich zatkania, co może mieć przykre konsekwencje, takie jak szum w uszach, ból czy zaburzenia słuchu. Czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Podstawą jest, aby nie przesadzać z higieną, gdyż zdrowe uszy oczyszczają się samodzielnie, a czyścić należy wyłącznie zewnętrzne części. Najlepszym i najbardziej bezpiecznym sposobem jest mycie uszu wodą z mydłem. Nie wolno zapominać o tym, jak ważne jest delikatne i prawidłowe czyszczenie uszu – jak właściwie oczyścić ucho? Niewłaściwa higiena może doprowadzić do tego, że konieczna będzie wizyta u laryngologa, który wykona zabieg płukania zatkanych uszu. Z pewnością nie jest to zbyt przyjemne, dlatego lepiej nie ryzykować i nie doprowadzić do takiej sytuacji. Jak się więc okazuje, dużo problemów i komplikacji może spowodować niewłaściwe czyszczenie uszu.

Choroby, obejmujące kobiecy układ rozrodczy należą do dość uciążliwych przypadłości. Nie można ich leczyć na własną rękę, wobec czego każdy niepokojący objaw powinien być skonsultowany z lekarzem ginekologiem. Jeżeli zaobserwowałyśmy u siebie krwawienia po stosunku, plamienia pomiędzy miesiączkami lub przedłużające się miesiączki powinnyśmy niezwłocznie udać się do specjalisty. Mogą one świadczyć o bardzo poważnych zaburzeniach, które nieleczone prowadzą do niebezpiecznych powikłań.
Polipy macicy – szyjkowe i endometrialne – jakie są objawy i metody leczenia? Otóż część symptomów wymieniliśmy powyżej: krwawienia, plamienia, długi czas menstruacji. Do tego należy dołączyć dość często występujące problemy z zajściem w ciążę, jak również poronienia. Na początku polipy mogą nie dawać żadnych objawów. Natomiast, kiedy się rozrosną przyprawiają kobiety o wiele nieprzyjemnych dolegliwości. W związku z tym tak ważne są regularne wizyty u ginekologa.
Polipy są niewielkimi naroślami, które powstają z przerośniętej błony śluzowej. Polipy szyjkowe, jak sama nazwa wskazuje rozwijają się w szyjce macicy. Można je wykryć w czasie standardowego badania ginekologicznego. Jeżeli chodzi o polipy endometrialne to rosną one wewnątrz macicy. Zdiagnozować je można wykonując USG dopochwowe. Polipy są zazwyczaj efektem zaburzeń hormonalnych i pojawiają się u kobiet w każdym wieku. Jednak należy zauważyć, że polipy endometrialne najczęściej występują u pań w okresie menopauzy, kiedy gospodarka hormonalna znacząco się zmienia.
Metod leczenia polipów macicy jest kilka. Na początku, kiedy nie są one zbyt rozrośnięte lekarz zazwyczaj zaleca terapię farmakologiczną. Podawanie leków hormonalnych trwa kilka miesięcy. Jeżeli po tym czasie rezultaty są niezadowalające i nie występuje poprawa stanu zdrowia, specjalista może zaproponować przeprowadzenie łyżeczkowania lub bardziej nowoczesnego zabiegu – histeroskopii. W obu przypadkach pobiera się materiał do badań w kierunku występowania komórek nowotworowych.

Która kobieta nie marzy o smukłej i pięknej sylwetce nie tylko na lato, ale na cały czas. Kiedy mamy ładną, zdrową figurę be zbędnych fałdek i kilogramów znacznie lepiej leżą na nas ubrania, lepiej się czujemy, nie dokuczają nam bóle stawów czy inne dolegliwości pokarmowe. O swoje ciało należy dbać nie tylko dlatego, aby świetnie wyglądać na plaży, ale aby długo zachować dobre zdrowie, dużo sił witalnych i sprawność fizyczną.
Jeśli chodzi o wypracowanie ładnej sylwetki to najbardziej pomogą nam w tym ćwiczenia fizyczne. Skakanie na skakance – zapewnia dobre efekty w odchudzaniu, a przy okazji ma ogromny udział w wydzielaniu endorfin, czyli hormonów szczęścia. Jeśli więc oprócz zgrabnej sylwetki chcemy też tryskać cudownym humorem powinniśmy czym prędzej wybrać się do sklepu sportowego i dokonać zakupu skakanki.
Skakanka to przyrząd do ćwiczeń lekki i łatwo mieszczący się w plecaku czy torebce. Dzięki temu możemy zabrać ją ze sobą dosłownie wszędzie i wolny czas na przykład w oczekiwaniu na spotkanie czy tramwaj poświęcić na skakanie. Wystarczy dosłownie kilka podskoków i poczujemy, jak powoli znikają nam małe grudki tłuszczu. Skakanie na skakance pięknie rzeźbi też nogi. Dzięki temu, ze są one w ciągłym ruchu, a my napinamy te mięśnie na łydkach i udach nasze nogi z czasem staną się coraz bardziej smukłe. Ładnie wyrzeźbione nogi będą świetnie prezentowały się w sukienkach przez cały rok, więc te ćwiczenia to inwestycja, która przynosi zyski w postaci pięknego wyglądu nie tylko latem, ale też jesienią i zimą.
Nie tylko skakanie na skakance – zapewnia dobre efekty w odchudzaniu, warto połączyć je z innymi ćwiczeniami, aby nasz organizm poddawał się ogólnemu rozwojowi. Idealnie do skakania na skakance pasują brzuszki i bieganie. Wystarczy dosłownie pół godziny dziennie ćwiczeń, aby nasze ciało było wyćwiczone, sprawne i przede wszystkim piękne. A my od razu poczujemy się lepiej patrząc na swoje odbicie w lustrze. Warto uprawiać sport i skakać na skakance, aby długo zachować świetną kondycję i cieszyć się zdrowiem.

Ból z prawej strony brzucha jest bez wątpienia powodem do niepokoju, zwłaszcza, jeśli przybiera na sile i trwa od dłuższego czasu. Powinien być on wówczas bezwzględnie skonsultowany z lekarzem. Jest to bowiem objaw wielu dolegliwości, których wczesne wykrycie pozwoli na podjęcie skutecznego leczenia.
Ból brzucha z prawej strony – jakie mogą być przyczyny? Jeśli w okolicy prawego podżebrza poczujemy nagle tępy ból, może to oznaczać atak kamicy żółciowej. Ból ten promieniuje wówczas do tyłu, aż pod prawą łopatkę. Dodatkowym objawem są wówczas nudności i wymioty. Dodatkowych cierpień mogą przysporzyć wzdęcia. Żadnej ulgi nie przynosi też zmiana pozycji.
Jeśli boli nas cała prawa połowa brzucha, to najprawdopodobniej jest to dolegliwość pochodzenia jelitowego. Może być to jednak skutek przewlekłego zapalenia wyrostka robaczkowego, lub pęcherzyka żółciowego. Z poważnym problemem mamy natomiast do czynienia, jeśli bólowi takiemu towarzyszy niedokrwistość. Daje to bowiem podstawę do dalszej diagnostyki w kierunku nowotworu okrężnicy.
Jeśli ból prawej połowy brzucha jest pulsujący i promieniuje do krocza, lub okolicy krzyżowej, może to świadczyć o obecności tętniaka aorty brzusznej. W takim przypadku niezwykle istotne jest szybkie udanie się do lekarza, ponieważ tętniak taki może w każdej chwili pęknąć. Ból wówczas staje się trudny do wytrzymania, a dodatkowo może dojść do wstrząsu krwotocznego, co bezpośrednio zagraża życiu pacjenta. Jedyną metodą leczenia jest szybki zabieg operacyjny.
Ostry, stały ból może być wynikiem zapalenia otrzewnej. Dolegliwości nasilają się po uciśnięciu brzucha, a dodatkowo pojawia się w tym miejscu tzw. obrona mięśniowa. W tym przypadku również należy bezzwłocznie zasięgnąć porady lekarskiej.
Zapalenie wątroby objawia się natomiast bólem brzucha w prawej górnej ćwiartce, połączonym z nudnościami, wymiotami, sennością i gorączką. Dolegliwości te z dnia na dzień nasilają się. Warto udać się wówczas na wizytę lekarską, celem dalszej diagnostyki, ponieważ bardzo podobne objawy daje również rak trzustki.

Język, chociaż najczyściej kojarzymy go wyłącznie z funkcjami trawiennymi, jest dla nas też cennym źródłem informacji na temat stanu naszego organizmu. Wszelkiego rodzaju zmiany, które się na nim pojawiają mogą świadczyć o stanach patologicznych. Warto więc od czasu do czasu mu się przyjrzeć i sprawdzić, co próbuje nam przekazać.

Plamy krosty na języku? Jakie choroby objawiają się zmianami?

Każda zmiana na języku jest dla nas pewną informacją. Warto więc przyjrzeć się jej dokładnie. Na podstawie jej charakteru, postaci, czy koloru można bliżej sprecyzować problem, o jakim świadczy.

Czerwone plamy. Tego typu zmiany pojawiają się dość często i świadczą o szerokim spectrum schorzeń i chorób. Zapalenie brodawek języka, niedobór witaminy B12 czy kwasu foliowego, szkarlatyna, zapalenie naczyń krwionośnych, refluks, alergia, czy choroby przenoszone drogą płciową – tym chorobom czerwone plamy towarzyszą najczęściej.

Białe plamy na języku. Te również towarzyszą wielu chorobom i schorzeniom. Wśród tych najczęściej objawiających się zmianami na języku wymienić można drożdżycę, syfilis, HIV, leukoplakię, liszaj płaski zakażenie paciorkowcem, czy odwodnienie.

Inne charakterystyczne zmiany. Poza czerwonymi i białymi plamami, na języku pojawiać mogą się też inne zmiany. I tak na przykład żółty nalot, który zamienia się z czasem w jedną żółto-brązową plamę może świadczyć o problemach z woreczkiem żółciowym lub wrzodach. Język czarny towarzyszy dość często utrzymującemu się przez dłuższy czas wysokiemu stężeniu glukozy we krwi. Kolor fioletowy języka jest dowodem awitaminozy. Natomiast białe grudki mogą być aftami, które świadczą nie tylko o infekcjach, ale też złej higienie jamy ustnej.

Zmiany występujące na języku mogą mieć dwojakie podłoże. Po pierwsze mogą wiązać się z chorobami występującymi w jamie w ustnej i wówczas leczenie musi objąć właśnie tę część naszego organizmu. Ale nie zawsze tak jest. Często lokalizacja choroby jest zupełnie inna i wtedy ważne staje się wykonanie dodatkowych badań.

W ostatnim czasie wśród różnego rodzaju diet redukujących wagę i przywracających energię szczególną popularnością cieszy się dieta paleolityczna. Swoją nazwę zawdzięcza ona okresowi paleolitycznemu w naszej historii, który to stał się inspiracją do jej stworzenia.

Przeciw chorobom cywilizacyjnym

Istnieje wiele chorób, które przez Światową Organizację Zdrowia określane są mianem cywilizacyjnych. Nowotwory, cukrzyca, depresja – to zaledwie kilka z nich. To, co je łączy, to fakt, że pojawiły się na obecnym etapie ewolucji i związane są z trybem życia charakterystycznym dla naszej cywilizacji. A dlaczego pojawiły się właśnie teraz? Między innymi przez złą dietę, którą w ostatnich latach stosuje zastraszająca ilość osób.

Istota diety paleo

Ponieważ to właśnie w tym, co jemy dostrzega się główną przyczynę wielu chorób, powrót do diety ludzi pierwotnych ma być receptą na ochronę przed nimi. A w diecie tej znajdują się wyłącznie produkty, które dostępne były dla ludzi żyjących w tamtym okresie prehistorycznym. Wszystko więc, co jest wytworem naszej cywilizacji, musi zostać tu odsunięte.

Dieta paleo – jak ułożyć skuteczny jadłospis?

Żeby ułożyć prawidłowy jadłospis paleo, należy zacząć od sporządzenia listy produktów, po które sięgnąć można. Do tych najważniejszych zalicza się owoce i warzywa, nasiona oraz pestki, a także chude mięso (głównie pochodzące z ryb), jajka i produkowane na zimno naturalne oleje roślinne. A co należy wyeliminować? Przede wszystkim nabiał, produkty zbożowe i skrobiowe, warzywa strączkowe, cukier, sól oraz produkty przetworzone.

Zbilansowane posiłki.

W diecie tej bardzo ważne jest, aby w każdym daniu znajdowały się produkty z niemal wszystkich dozwolonych kategorii. Chodzi o to, aby w diecie nie zabrakło żadnych składników odżywczych, które mają pływ na kondycję i funkcjonowanie organizmu. No i ważne jest też, aby nie przejadać się, a dopicia wykorzystywać przede wszystkim wodę. Dozwolone są także napary ziołowe, ale kawa i mocna herbata czy alkohol odpadają.

Każda z nas marzy o idealnej figurze….aby osiągnąć ten cel nie pomogą nam jedynie ćwiczenia. Bardzo ważnym elementem przemiany jest dieta. Na rynku można znaleźć wiele rodzajów diet. Pytanie brzmi: która jest najlepsza?
Od kilku lat na topie jest Ewa Chodakowska. Ta osoba jest autorytetem dla milionów Polek. Jej zestawy ćwiczeń są optymalnie dobrane i dają niesamowite efekty. Nie jest prawdą, że tylko ćwiczeniami i ciężką pracą możemy odnieść sukces. Ćwiczenia to tylko jedna trzecia tego co nam pomaga. Kolejnymi elementami jest samodyscyplina i dieta.
Mówiąc o Ewie nasuwa się pytanie: Dieta Ewy Chodakowskiej – jak można ułożyć jadłospis?
Obserwując jej styl i pracę nie trudno dostrzec, że w jej diecie przeważa przede wszystkim równowaga. Nie chodzi tu o to, aby się głodzić. Pierwsza złota zasada to: chcesz schudnąć- jedz! Oczywiście jeść trzeba, ale z umiarem.
Ewa Chodakowska nie poleca zbyt restrykcyjnych diet- jest raczej za urozmaiconym, ale i racjonalnym żywieniem. Głodząc się może i rzeczywiście w szybszym czasie spalimy kalorie, ale niestety narazimy się na efekt jo-jo. Powinnyśmy przede wszystkim jeść zdrowo, różnorodnie i ze wszystkich grup spożywczych. Jedynie zbilansowana dieta pozwoli nam skutecznie osiągnąć wymarzony cel. Jak więc ułożyć idealny jadłospis, który pomoże nam z walką z nadprogramowymi kilogramami?
1. Staraj się jeść 5 posiłków dziennie ( 3 główne oraz 2 przekąski)
2. Nawadniaj organizm- pij przynajmniej 2 l wody w ciągu dnia
3. Jedz produkty spożywcze z każdej z grup
4. Wybieraj owoce i warzywa, które są akurat w sezonie
5. Staraj się, aby przerwy między posiłkami nie trwały dłużej niż 4 godziny
6. Na zakupy rób listę produktów żeby nie kupować zbędnych rzeczy
7. Unikaj słodyczy
8. Planuj posiłki z tygodniowym wyprzedzeniem.
Te proste zasady pomogą Ci w ułożeniu optymalnego jadłospisu dla Ciebie. Oto przykładowy jadłospis:
Śniadanie:
Omlet z owocami + szklanka wody mineralnej
II Śniadanie:
bułka grahamka z twarożkiem+ szklanka wody mineralnej
Obiad:
Pierś z indyka na sałacie ze szczypiorkiem+ szklanka wody mineralnej
Podwieczorek:
Deser jabłkowo- bananowy
Kolacja:
Curry warzywne